Personalia
Remzi Karadayi
Psycholoog bij Accare Zwolle/Almere
Sinds wanneer maakt u gebruik van Samen1Plan?
Vanaf 2014, in ieder geval ook in de tijd toen het nog 1gezin1plan heette.
Waarom bent u gaan werken met Samen1Plan?
Ellen Loykens van Molendrift heeft mij geënthousiasmeerd over deze tool en de werkwijze ‘shared decision making’.
Bij hoeveel plannen bent u betrokken en bij hoeveel bent u de plancoördinator ? Nu en in het verleden.
Zo’n 25 casussen in totaal, bij 24 hiervan als plancoördinator. Het is belangrijk dat in het begin 1 persoon de kar trekt. De rol van plancoördinator zie ik in het begin vooral als iemand die het 'goede voorbeeld geeft' en motiveert, als ‘startmotor’. Bijvoorbeeld door zelf consequent notities te maken, inzet te bekrachtigen en iedereen goed te informeren over de werkwijze . Dat vraagt in het begin veel inzet maar zorgt voor een grotere betrokkenheid van de cliënt en alle betrokkenen eromheen.
Bij wat voor soort casussen zet u Samen1Plan in?
Bij allerlei type casuïstiek; van eenvoudig naar complex, van veel betrokkenen naar weinig. De werkzame ingrediënten van Samen1Plan zoals SMART-doelen stellen, op tijd evalueren en samen beslissen over passende hulp, werken bij ieder type casus. Samen1Plan leent zich prima om maatwerk te leveren, de werkzame ingrediënten aan te passen op de cliënt en het netwerk.
Wat vindt u de grootste meerwaarde van Samen1Plan?
Het geeft de cliënt de regierol over zijn of haar eigen behandeling en maakt dit visueel: wat zijn mijn doelen, wat wil ik bereiken over vijf jaar en wie kan mij daarbij helpen?
Wat is volgens u het grootste struikelbok van het werken met Samen1Plan?
De verwachting dat Samen1Plan bij iedere casus hetzelfde werkt. Er vanuit gaan dat alle betrokkenen direct met Samen1Plan aan de slag gaan. En te veel doelen en actiepunten stellen waardoor de cliënt door de bomen het bos niet meer ziet en veel punten op rood blijven staan.
Wat is uw tip om het samenwerken met Samen1Plan tot een succes te maken?
Iemand moet in het begin de kar trekken, de startmotor zijn zoals eerder aangegeven. Hierbij is het belangrijk dat doelen en actiepunten in het begin niet te groot zijn. Niets motiveert meer dan zelf ontdekken dat iets wat je zelf hebt bedacht wel lukt! Daarnaast is het belangrijk om een lange adem te hebben. Investeer in de motivatie van cliënt en betrokkenen. Bijvoorbeeld: plan tijdig evaluatiemomenten in, bekrachtig inzet, neem de tijd om de betrokken hulpverlening echt goed te informeren over de methodiek (niet enkel foldertje opsturen), blijf optimistisch, blijf bij het plan en durf mensen aan te spreken op het nalaten van afspraken.
Beveelt u het werken met Samen1Plan aan bij collega’s?
Absoluut wel, in ieder geval wanneer het gaat om complexe problematiek met veel verschillende betrokkenen. Al is het alleen om gezamenlijke doelen en actiepunten te formuleren en te evalueren! Dit zijn algemeen werkzame factoren van iedere behandeling. De theorie is simpel, maar de praktijk is weerbarstiger. Samen1Plan helpt om deze werkzame factoren, zoals doelen, perspectief formuleren, transparant werken, te blijven inzetten.
Wat voor rapportcijfer geeft u de Samen1Plan-tool?
Een cijfer 9.
Heeft u nog op- of aanmerkingen?
Oefening baart kunst! Geef niet te snel op, houd vol en blijf optimistisch! Het gaat er vaak om de kleine stapjes te kunnen zien (Piet kwam vandaag op tijd op zijn afspraak) en iedereen door deze optimistische bril te leren kijken.
Eén succesvolle casus
Wat is de probleemstelling en het perspectief van de casus?
Bij Jeroen (geanonimiseerd) was sprake van ernstige gedragsproblemen. Hij was geplaatst op een klinische behandelgroep maar dit liep al snel uit de hand. Jeroen wilde graag bij zijn moeder wonen, maar voor zijn omgeving leek dit absoluut onhaalbaar. Er werd gepleit voor een besloten plaatsing binnen een residentiele setting. Maar voor Jeroen was het duidelijk; 'ik wil bij mijn moeder wonen'. Dit hebben wij samen met Jeroen verkent en plan A genoemd. De residentiële opname werd plan B. Met het perspectief voor ogen: Jeroen groeit op tot een gelukkige volwassene en kan zich redden in onze maatschappij was plan A (vanuit onderzoek) goed te beargumenteren. Jeroen was gemotiveerd om plan A tot een succes te maken, zijn omgeving te laten zien wat hij kon. Dit is hem gelukt.
Wat is de aanleiding om bij deze casus te gaan werken met Samen1Plan?
De cliënt te ondersteunen om zijn eigen doel te realiseren: 'ik wil bij mijn moeder wonen'.
Hoeveel betrokkenen zaten in het plan en hoe verliep de samenwerking?
Vijf personen waren betrokken, dat verliep moeizaam in het begin. De omgeving had er weinig vertrouwen in dat plan A zou slagen. Dit veranderde naarmate kleine en grote doelen op groen kwamen te staan. Denk bijvoorbeeld aan: ‘Jeroen komt op tijd op afspraken’ of ‘Jeroen vraagt om hulp als hij zich verdrietig voelt’. Uiteindelijk ontstond steeds meer motivatie bij Jeroen en alle betrokkenen. Tijdens evaluatiemomenten hebben wij kleine successen groots gevierd!
Wat waren bij deze casus de werkzame factoren van Samen1Plan?
Een gedeeld perspectief. Dit maakte duidelijk dat doelen en actiepunten aangepast werden op wat je van Jeroen kon verwachten. Daarnaast ook de SMART-doelen en actiepunten. Maar vooral: evalueren met Samen1Plan gaf ons de kans om Jeroen te bekrachtigen voor wat er goed ging. Ook zijn omgeving werd hier steeds beter in doordat wij het voorbeeld gaven. Gesprekken gingen over wat wel goed ging in plaats van wat niet goed ging. Vervolgens kon er gesproken worden over nieuwe actiepunten. Want ja, als alles op groen staat, dan moet er wel een nieuwe stap bij... Tot slot, frequent en vlot contact met Jeroen hielp. Als school een notitie maakte dat hij er niet was, dan had ik direct dezelfde of volgende dag telefonisch contact. Met hulp van Motiverende Gespreksvoering konden wij Jeroen motiveren om weer naar school te gaan. Jeroen leerde het verschil tussen een terugval (helemaal terug bij af) en een uitglijder (als ik morgen naar school ga, dan beperk ik problemen).
Wat verliep er in deze samenwerking minder goed?
In het begin was er verschil in visie. Dit is de reden dat wij een plan A (bij moeder wonen) en een plan B (residentiële setting) hebben opgesteld. Jeroen wilde gaan voor plan A, zijn eigen plan. Hij heeft gelukkig het voordeel van de twijfel gekregen en kon zelf laten zien dat hij plan A kon bereiken.
Hoe hebben jullie dit opgelost?
Door een plan A en een plan B op te stellen, waarbij Samen1Plan Jeroen heeft geholpen om te begrijpen wat hij kon doen om plan A vol te houden. Ook heeft hem dit geholpen om tijdig te signaleren dat hij aan het 'uitglijden' was.
Is het perspectief behaald?
Het perspectief blijft, actiepunten en doelen zijn behaald. Samen1Plan helpt nog steeds om kleine en grote stappen te maken.
Wat voor cijfer zou u het werken met Samen1Plan voor deze casus geven?
Een cijfer 10, zeer tevreden.
